Oto BWO Dun. Dziś prezentowaną muchą imitujemy sub-imago Jętkówki karpackiej (Serratella ignita), która występuje pospolicie w rzekach na południu Polski. Zapewniamy, że jadąc tam, w okresie od czerwca do grudnia, warto jest mieć tę muchę w pudełku. Zapraszamy do imadeł!
Lista materiałów (BWO Dun)
Hak:
Do suchej muchy, trzonek o regularnej długości. My używamy i Top Fly Br. 103 w rozmiarach 14 i 16.
Nić:
Cienka – my używamy Spiderweb.
Skrzydełko:
Dwa CDC.
Ogonek:
Cztery lub pięć promieni z dużego, szyjnego pióra okrywowego koguta genetycznego – kolor szary lub tan.
Odwłok:
- Spiderweb,
- Quill z pióra pawia (dobrze jest przed wiązaniem na 15 minut umieścić quill z miseczce z wodą – w ten sposób obniżamy ryzyko rozwarstwienia quilla podczas pracy)
- Kropelka UV
Jeżynka:
Pióro pióro okrywowe koguta genetycznego w kolorze szarym lub tan. (taki sam kolor którego użyliście do zbudowania ogonka)
Rozpoczynamy od umieszczenia haka w szczękach imadła.
Wchodzimy nicią wiodącą zostawiając miejsce przy oczku haka. Ma być go dużo – tyle co na zdjęciu. Będziemy musieli tam zmieścić dwa a nawet trzy nawoje jeżynki i zakończyć muchę tak by nie zakryć oczka haka.
Nić została zaparkowana w opisanej odległości od oczka haka więc możemy zabierać się za skrzydełko. Składamy dwa CDC wykorzystując krzywiznę piór, tak by „odpychały” się od siebie i odmierzamy długość trzonka – tak jak widać to na zdjęciu.
Następnie „przenosimy” wziętą miarę do miejsca parkowania nici i przywiązujemy kilkoma nawojami. Pracujemy nicią w obszarze dwóch max. trzech nawojów w kierunku kolanka haka.
Kiedy pióra są przywiązane solidnie nożyczkami odcinamy ich pozostałości. Robimy to pod kątem 45 stopni – tak aby odcięte pomogły w utworzeniu stożkowego odwłoka BWO Dun.
Teraz zabezpieczamy nicią odcięte końcówki piór. Pracujemy nią w kierunku kolanka haka. Zatrzymujemy w miejscu w którym zaczyna się goły trzonek.
Będziemy przywiązywać ogonek. Wyrywamy ze stosiny dużego pióra koguta genetycznego kilka promieni – cztery lub pięć będzie idealną ilością.
Odmierzamy 1,5 długości trzonka i przywiązujemy pracując w kierunku kolanka haka. Zatrzymujemy się tuż przed nim i…
…po uprzednim odcięciu pozostałości, przytwierdzamy solidnie promienie do trzonka haka. Nić zatrzymujemy dwa-trzy nawoje przed skrzydełkiem…
…tylko po to by wracając do kolanka haka przywiązać quill z pióra pawia. Został on przywiązany od cieńszej strony i ciemny pasek jest na górze.
Aby poprawnie i równo ułożyć quill na trzonku musimy zbudować nicią w miarę równą „bazę” tzw. „stożek”. Poświęćcie na to zajęcie dłuższą „chwilkę” – naprawdę warto! Pamiętajcie jednak, że nawojów nie może być zbyt dużo. Tu właśnie docenicie zalety cienkiej nici jaką jest Spiderweb 😉 . Po wykonaniu „stożka” nić powinna zostać zaparkowana w odległości dwóch-trzech nawojów od skrzydełka – tam zaczniemy nawijać jeżynkę!
Kiedy „stożek” jest gotowy nawijamy quil raz przy razie w kierunku oczka haka. Jak dojdziemy do miejsca parkowania nici – przywiązujemy i odcinamy pozostałość quilla.
W tym miejscu zalecamy użyć do zabezpieczenia quilla rzadkiego kleju UV – dosłownie kropelka, rozprowadzona igłą po naświetleniu latarką podwoi jak nie potroi wytrzymałość muchy 😉 .
Odwłok gotowy. Przechodzimy teraz nicią przed skrzydełko i wieloma nawojami tuż przed nim stawiamy skrzydełko do pionu.
Nić wraca za skrzydełko aby przywiązać pióro koguta genetycznego. Następnie parkujemy ją przy oczku haka – w odległości min. dwóch nawojów i nawijamy jeżynkę – widać do na zdjęciu. Trzy nawoje od strony odwłoka i dwa-trzy od strony oczka haka. Po wszystkim „łapiemy” pióro nicią.
Odcinamy pozostałość pióra i zabezpieczamy nicią. Finiszujemy przy oczku – tworząc przy okazji małą „główkę” – możemy ją pomalować mazakiem ale nie musimy. Warto ją zakleić szelakiem lub tym samym UV co odwłok.
BWO Dun jest gotowa!
