Pióra puchowe zamykają listę rodzajów piór używanych do wiązania sztucznych much. Dziś pokażemy Wam jaka jest podstawowa różnica pomiędzy nimi a piórami pół-puchowymi (pisaliśmy już o tym w poprzednim odcinku ale uznaliśmy, że należy to bardziej uwypuklić). Zapraszamy!
Przedstawiamy najpopularniejsze pióro reprezentujące pióra puchowe. Oto CDC Puff! Zwróćcie uwagę na zdjęcie – pióro to doskonale spełnia definicję budowy pióra puchowego:
- nie ma stosiny,
- promienie wyrastają bezpośrednio z dudki,
- promienie nie łączą się ze sobą bo nie mają haczyków.
Dla porównania pół-puchowe CDC. Pióro to ma podobną charakterystykę jak CDC Puffs lecz na zdjęciu widać wyraźnie że ma stosinę. Promienie są nieco sztywniejsze ale również nie są połączone haczykami. Niby takie same a jednak różne 😉 .
CDC Puffs znajdą zastosowanie gównie jako skrzydełka. Na zdjęciu widzicie RS2, którą Wam już pokazywaliśmy w serii Sztuczne muchy Krok po Kroku.
Ten wzór pięknie prezentuje możliwości pióra puchowego. Długie wiotkie promienie są idealnym materiałem do stworzenia delikatnego skrzydełka emergera jętki na haku w rozmiarze 18.
Nawet kiedy je obetniemy… będą utrzymywać tego emergerka na wodzie 😉 .
Na zdjęciu widzicie kolejnego emergerka jętki którego skrzydełko zostało zbudowane z miękkich promieni CDC Puff.
Zachęcamy Was do korzystania z tych piór. Pracuje się z nimi łatwo a wiązanymi przy ich udziale muchami łowi się przyjemnie – słabo toną 😀 .
To nie koniec serii o piórach. Dopiero się rozkręcamy! Za tydzień odcinek o „cudownych” właściwościach CDC – ujawnimy… dlaczego tak dobrze pływają! Zapraszamy!