Przed Wami Kiełż zdrojowy (Gammarus Pulex), a pisząc precyzyjnie: szybka i prosta do uwiązania imitacja tego pospolicie żyjącego w rzekach naszego kraju skorupiaka. Wiążąc ten wzór łączymy doświadczenia zebrane podczas „podpatrywania” dwóch świetnych „wiązaczy”: Olivera Edwardsa i Mortena Oleanda. Zapraszamy do imadeł!
Lista materiałów (Kiełż zdrojowy)
Hak
„Kiełżowy” z grubego lub cienkiego drutu – jest ich na rynku bardzo dużo. My wybieramy Top Fly Br 355 w rozmiarze 10. Kiełże wiążemy na hakach w rozmiarach od 18 do 8.
Nić
Cienka i mocna – dopasowana kolorystycznie do koloru dubbingu. My wybieramy UNI 8/0 w kolorze oliwkowym.
Ciało/Pancerz
- Dubbing syntetyczny w kolorze dopasowanym do koloru kiełży występujących w Waszych rzekach. My wybieramy Master Class Oliver Edwards – River & Stream w kolorze Watery Olive,
- Lepki wosk do dubbingu,
- Klej UV o średniej gęstości.
Odnóża/Czułki
- Sześć piór okrywowych z szyi kuropatwy,
- Ostre nożyczki,
- Bączek do dubbingu.
Umieszczamy hak w imadle.
Wchodzimy nicią tuż za oczkiem i natychmiast przywiązujemy, w sposób zaprezentowany na zdjęciu, kilka-kilkanaście promieni z pióra kuropatwy.
Zmieniamy pozycję haka w imadle i pracujemy nicą w kierunku kolanka, lecz nie wchodzimy na nie.
Znów bierzemy kilka promieni z pióra kuropatwy i przywiązujemy kilkoma nawojami nici pracując w kierunku oczka. Następnie nić parkujemy przy „ogonku” – najbliżej jak to jest możliwe.
Następnie wykonujemy pętlę z nici – niech będzie długa (10-15 cm). Tym razem nie będziemy zamykać w niej dubbingu. Zabezpieczamy ją i „odwieszamy” na bok. 😉
Czas na dubbing.
Nakręcamy go na nić wiodącą i zaczynamy nawijać. Budujemy bazę „ciała” kiełża.
Formujemy je w taki sposób aby…
…najwięcej dubbingu było na „środku” trzonka haka. Nawijając przywracamy pierwotną pozycję haka w imadle.
Nić zostaje zaparkowana przy oczku haka, a my sięgamy po lepki wosk.
Smarujemy delikatnie woskiem przygotowaną wcześniej pętlę z nici i…
...jedno po drugim umieszczamy w niej przygotowane wcześniej, tj. pozbawione dolnych, puszystych promieni, pięć piór okrywowych kuropatwy. Na zdjęciu widzicie dokładnie jak trzeba to zrobić.
Następnie „zamykamy” pętlę i naprężając nić odcinamy ostrymi nożyczkami dolną część piór kuropatwy 🙂 Na zdjęciu jest to dobrze pokazane.
Teraz przy użyciu bączka do dubbingu skręcamy zamknięte w pętli pióra kuropatwy. Tak przygotowana „szenila” nie nadaje się jeszcze do wykonania nóżek kiełża. Musimy z niej usunąć „czubki” piór. Porównajcie zdjęcia powyżej i poniżej a znajdziecie różnicę 😉
Kiedy „czubki” zostały usunięte z pętli, skręcamy ją jeszcze troszeczkę i..
...przewijamy szenilą „ciało” kiełża. Kiedy dojdziemy do oczka zabezpieczamy pętlę nicią wiodącą. Następnie finiszujemy pracę przy oczku haka i odcinamy nić.
Czas na wykonanie pancerza kiełża. Na początek musimy „zaczesać” wszystkie sterczące promienie z piór kuropatwy w dół. Oczywiście nie uda się tego zrobić idealnie i o to właśnie chodzi. 🙂 Kiedy jesteśmy już zadowoleni z czesania…
…łapiemy „kiełża” palcami (wskazującym i kciukiem) jednej ręki – tak jak to widzicie na zdjęciu i…
…nakładamy pierwszą warstwę kleju UV. Następnie utwardzamy ją światłem latarki. Niech kleju będzie mało. Ma nieco wsiąknąć w dubbing.
Teraz nakładamy drugą warstwę. Staramy się profilować klejem pancerz kiełża. Następnie utwardzamy światłem latarki.
Finalnie dokładamy jeszcze jedną warstwę, „artystycznie” modelując garb tej mini-krewetki 😉 Utwardzamy światłem latarki i…
Kiełż zdrojowy jest gotowy!
