Pióra koguta genetycznego, to chyba jeden z najbardziej „szokujących”, początkujących wiązaczy, materiałów do wiązania sztucznych much. Szokują przede wszystkim zaletami, które postaramy się dziś zdemaskować wszystkie. Serdecznie zapraszamy!
Zanim przejdziemy do typów i rodzajów piór, rozwiniemy temat „szokującego” materiału. Zatem:
Dlaczego pióra genetyków „szokują” początkujących wiązaczy?
Na początek różnica między piórem genetycznym i zwykłym. Żeby nie było zbyt dużego zaskoczenia porównamy pióra z kapek szyjnych:
Z lewej zwykłe, z prawej genetyczne. Jest różnica? 😉
Po drugie dlatego, że są to materiały „naturalne”, profilowane dla ludzi wiążących sztuczne muchy. Nie są to „pióra gołębia znalezione przypadkowo na ulicy” a materiały dedykowane do wiązania sztucznych much. Zaprojektowane i przemyślane, specjalnie dla nas!
Po trzecie dlatego, że są tak wygodne w użyciu czyt. są długie i mają elastyczne stosiny. Wiązanie much z ich wykorzystaniem staje się łatwiejsze. Przynajmniej dla większości wiązaczy… 😉
Po czwarte dlatego, że, są piękne, a ich użycie robi różnicę i daje przewagę. Wiązane przy ich zastosowaniu imitacje owadów wyglądają lepiej w wodzie oraz w przypadku suchych much, lepiej pływają.
Jeżeli chcecie dowiedzieć się więcej na temat historii piór genetycznych – polecamy krótki artykuł, który naszym zdaniem wyczerpuje temat:
Genetic Hackle – How selection and breeding have improved hackle quality by Ross Purnell
My zaś zaczynamy pisać o piórach!
Pióra koguta genetycznego – typy i rodzaje w wiązaniu sztucznych much.
Tak samo jak w przypadku opisanych dwa tygodnie temu piór „zwykłych” kuraków, do wiązania much będziemy używać głównie piór okrywowych kogutów genetycznych. Będą to pióra wyrastające z szyi oraz grzbietu ptaka. Tak samo jak w przypadku kur indyjskich będziemy mieli do czynienia z kapkami szyjnymi i siodłowymi.
O ile w przypadku piór „zwykłych” kogutów różnica pomiędzy siodłem a szyją jest jedynie zauważalna – pióra z siodła są dużo większe. To w przypadku piór kogutów genetycznych jest ona co najmniej jaskrawa. Na poniższych zdjęciach, które będziecie musieli chwilkę przewijać, znajduje się, połówka siodła koguta genetycznego.
Staraliśmy się zrobić zdjęcia tak, aby zaprezentować Wam długość piór. Wyszło średnio, ale to i tak najlepsza z wersji, jaką udało się nam wykonać.
Jak widzicie, ażeby sfotografować całe siodło, potrzebnych było aż osiem ujęć w formacie 4:3 rozdzielczości 1200×900. To przekłada się na ok. 30 cm długości. To jest właśnie siodło koguta genetycznego. Oczywiście są to wyliczenia Pi razy oko ;-).
Teraz czas na kilka zdjęć „kapek” szyjnych. Wyrastające z nich pióra nie są tak długie jak te z siodła – najdłuższe mają ok. 20 cm. Jednak na szyi koguta genetycznego znajdziecie…
…długie i sztywne pióra…
…o bardzo wielu kolorach i wzorach…
…farbowane i…
…naturalne.
To pozwala na zastosowanie…
…tych pięknych piór…
…w zasadzie w każdym rodzaju sztucznych much.
Od mikro-nimfek po…
…wielkie streamery. O tym napiszemy poniżej. Teraz czas na:
Pióra koguta genetycznego – Jak używać piór koguta w wiązaniu sztucznych much?
Używając tego materiału, będziemy wykorzystywać przede wszystkim opisane już w tym tekście zalety. Powtórzmy je:
- Długość pióra,
- Elastyczność jego stosiny
- Sztywność promieni.
Na zdjęciu widzicie piękne pióro z siodła koguta genetycznego. Zwrócicie uwagę na to jak równe są jego promienie. Zaręczamy, że są sztywne, lecz zarazem dość miękkie 😉 i zupełnie nie posiadają haczyków.
To dokładnie to samo pióro, lecz w innym ujęciu 🙂
Na powyższych czterech zdjęciach także pióra siodłowe. Najdłuższe z nich ma 32 cm 🙂 . Zwróćcie uwagę, że pióra te mają taką samą szerokość, prawie na całej swej długości. Czy można chcieć czegoś więcej?
Czas pokazać kilka piór szyjnych. Widzicie je na czterech powyższych zdjęciach. Nie są tak długie jak siodłowe, lecz poza tym posiadają te same cechy.
Pióra koguta genetycznego – Do czego używać piór koguta w wiązaniu sztucznych much?
Zastosowania są dokładnie te same co w przypadku piór „zwykłego” koguta. Czyli:
- Jeżynki
- Ogonki
- Skrzydełka
- Odnóża
- Odwłoki
- Tułowie
- Czułki
- Itd.
I tu można by zadać pytanie: Skoro są takie same zastosowania, to po co używać genetyków?
Odpowiedź jest prosta: Dla wygody, aby wykorzystać zalety i przewagi, jakie dają nam cechy piór genetycznych!
Nie mylcie jednak tego z pójściem na łatwiznę 🙂 Wiązacz który, będzie wiązał muchy z piór koguta naturalnego, nie będzie tylko dlatego lepszym, czy też bardziej godnym szacunku specjalistą niż wiązacz używający piór genetycznych! To jest sprawa indywidualnego wyboru każdego z nas. To my decydujemy których materiałów będziemy używać do wiązania naszych much 🙂 . Nie ma tu miejsca na wartościowanie!
Zaczniemy od odpowiedzi na pytanie, które zadaliśmy prezentując pióra „zwykłych” kogutów:
Oto March Brown Dry Fly. Jej ogonek został zbudowany z promieni koguta indyjskiego (oczywiście także brązowego pióra kaczora kaczki krzyżówki). Jeżynka zaś z pióra koguta genetycznego (oczywiście także z pióra kuropatwy).
Dlaczego jeżynka jest z genetyka a ogonek ze „zwykłego kuraka”?
Jest tak z powodów czysto praktycznych:
- Jeżynkę łatwiej wykonać z genetyka, bo pióro jest dłuższe, łatwiej je wybrać, przygotować i przywiązać do haka.
- Będzie się ono lepiej układać podczas nawijania na trzonek haka.
- Genetyk ma także grubsze i gęściej ułożone promienie – dzięki temu będzie potrzebne mniej nawojów na trzonek haka.
- Jeżynka wykonana z genetyka sprawi, że mucha będzie wyglądać „lepiej” oraz lepiej unosić się na powierzchni wody.
Czy potrzeba Wam więcej argumentów?
Ogonek został wykonany z pióra koguta indyjskiego, bo do jego wykonania, wystarczy oderwać promienie od stosiny, zebrać je w palcach i przywiązać do trzonka haka. Nie potrzebne są tu przewagi pióra genetycznego.
Oczywiście, rzadko stosujemy takie podziały. Kiedy wiążemy z piór kogutów genetycznych, to raczej nie sięgamy po pióra zwykłych kur w celu zbudowania ogonka muchy. Powyżej zaprezentowany przypadek miał na celu wytłuścić różnice w zastosowaniu tych dwóch materiałów.
Podsumowując
Pióra zwykłych kogutów polecamy do wykonywania:
- Jeżynek dużych much – takich na hakach od rozmiaru 12 w górę. (Suchych, nimf i streamerów)
- Ogonków
- Odwłoków
- Czułków
Pióra kogutów genetycznych polecamy do wykonywania:
- Jeżynek wszystkich rodzajów much – oprócz Soft hackle 😉
- Ogonków
- Odwłoków
- Czułków
Wiążąc sztuczne muchy, starajmy się ułatwiać sobie ten proces. Nie komplikujmy go niepotrzebnie, używając do wiązania suchych much na hakach 24-26, piór koguta indyjskiego 😉 – to nie ma sensu…
Czas na kilka przykładów wykorzystania genetyków w wiązaniu sztucznych much – na zdjęciach zobaczycie muchy a pod nimi słowa komentarza.
Na zdjęciu widzicie piękną jeżynkę, nawiniętą z dwóch piór genetycznych.
To zaś jej właściciel. Imitacja jętki zbudowana na haku w rozmiarze 18. Adams Dry Fly.
To dwa przykłady wykorzystania stosin piór do wykonania czułków. Jeżynki tych imitacji chruścików również zostały wykonane z piór genetycznych. W tym drugim zapewne rozpoznaliście Goddard Caddis, który znajduje się w naszym poradniku, w sekcji Sztuczne muchy krok po kroku.
To prezentowany już u nas Klinkhamer, z subtelną jeżynką z „genetyka”.
To już Bubble Wing Caddis, wzór z katalogu mistrza, Olivera Edwardsa. Zabójcze połączenie CDC i piór koguta genetycznego.
Royal Wullf – uniwersalna mucha na wielkie pstrągi i jak się okazuje klenie.
Krystal Caddis, dzięki bogatej jeżynce z pióra koguta genetycznego, ma wyporność spławika.
To kwintesencja delikatności, BWO Dun, z jeżynką i ogonkiem z szarego genetyka.
Tu zaś mucha zbudowana z jeżynki 😉 Griffith’s Gnat.
Imitacja mrówki – Foam Black Ant. Połączenie wyporności pianki i pióra koguta genetycznego.
CDC Shadow Danica, z jeżynką na całej długości odwłoka i tułowia.
I na koniec kilka zdjęć much, podczas wiązania których, pióra genetyków, dają wielką przewagę. Imitacje muchówek i mszyc. Wiążąc te wzory naprawdę, doceniamy zalety piór genetycznych.
Podsumowanie:
Pisząc ten tekst, staraliśmy się przekazać podstawowe informacje o piórach kogutów genetycznych. Chcieliśmy zrobić to w najprostszy z możliwych sposobów. Wydaje się nam, że osiągnęliśmy założony cel :-).
Świadomie dopiero na samym końcu tekstu wspomnimy o największej wadzie dobrych piór genetycznych. Już wiecie? Tak, to jest cena. Jak mówi kolokwialnie ulica „To nie są tanie rzeczy”. Nie są tanie, bo nie mogą być. Nie mogą, bo praca i wiedza ludzi, którzy zajmują się „produkcją” tych piór musi kosztować. Wybierając pióra genetyczne z szerokiej oferty dostępnej na rynku, radzimy kierować się zdrowym stosunkiem ceny do jakości. Nie zawsze te za setki złotych będą najlepsze, ale i cała kapka szyjna koguta genetycznego dostępna za trzydzieści złotych, powinna budzić wątpliwości co do jakości 😉 . Wybierajcie rozsądnie!
Finalizując, wiemy, że ten tekst jest zaledwie wstępem do tematu piór genetycznych i ich zastosowań. Wiemy też, że zabrakło w nim kilku informacji. Na przykład: na temat wykorzystania piór genetyków do wiązania streamerów. Zaręczamy jednak, że z biegiem czasu, rozpoczęty dziś temat będzie rozwijany. Nie wszystko na raz… i tak wyszło długo – jak na nas 😀 Pozdrawiamy!
